تورکو قصیده : «پئشه» 13 / 8 / 91

دئدی کی : منقلی قوش! سوفره نی ده باغدا دؤشه!

سونرا اگلشدی چمنده کبابی چکدی شیشه!

باغی وَه! چَن گؤتوروب توستولر اوندا ایتمیش!

دؤزها دؤز! شیشلری دوُزلا کی کباب دادلی پیشه

گیزله نیبدیر ساچیوین یاش مئشه سینده مین شئر

بو گؤزه ل تئلده او شئرلر باغیریر یا کی مئشه؟!

یئل اسیر لاپ تازا کسمیش بو یاغیش؛ یاشدی چمن

نَفَس آل وئر! کبابی قوی چؤره یه چک او دیشه!

آغاج اوسته دییه سن قوش «سئویره م یاری!» اوخور

آییق اول! ریشه نی بیرده ن گؤره سن قیردی تئشه

اؤز ایشینده ن چکه أل انسان اگر دیغلایاجاق!

بیل کی هر گون کیشی نی ساخلایاجاقدیر بو پئشه

سؤز قیریلماز؛ اوُزانار هر نه اوزاتدیقجا اونو

نئجه کی هئی اوزانار، هئی وئره سن کئش بو کئشه!

ائله دیر دوم ـ دورو صهبایِ طهورا شوشه ده

کی دئدیم بس دورولوقدان داها یوخدور او شوشه!

تیتره جکدیر یئر اوزو! پاتلایاجاق داغ ـ داشلار!

بو قارانلیق گئجه ده، گؤی گر آی ـ اولدوزلا دوشه!

روزگار قوشدو وافیر ـ منقل ایله حوققا ـ ماشا

ایکی عالَم آهینی چکدی سورا اولدو نئشه!

قوردیله مئش دئه پادار گئت ـ گَل ائلیرلر!  گؤره سن

نه دئیه ک بیز؟! نه قویاق آد؟! بو گئدیش له گلیشه؟

بوردا سربازیله کیش ـ مات اولو شاهلار بیرده ن!

قالالار گونبذ اولوبلار!  نه دئیه ک بو گئدیشه؟

چکیلیبدیر دارا شاهد نیگارین زولفونده

قالاجاق هورمه لرینده یار اگر زولفون ائشه

نمرود آللاهی کی ایستیر اوخ ایله گؤیده وورا

خاباخوابدان قولاغیندان گؤره سن گیردی پشه!

بیر ائشیتدیم کی یازیق دارِ مجانینه دوشوب!

ترک ائله! بئینی پوکالدار! دا گیریشمه حشیشه!

شاعیری ساحه سی بیر گوجلی گئنیش عالَم دیر

کی ائدیب شاهدِ تبریزی نی عارف هَمَشه